Od mniejszej ilości odpadów, po lokalną produkcję, druk 3D ma kilka istotnych cech przyjaznych dla środowiska. Przyjrzyjmy się, w jaki sposób Twoja firma może stać się bardziej ekologiczna, dzięki wdrożeniu wytwarzania przyrostowego.
Niezależnie od tego, czy zajmujesz się produkcją, projektowaniem przemysłowym, lotnictwem czy też opieką zdrowotną, wdrożenie druku 3D w Twojej firmie może być krokiem we właściwym kierunku, jeśli chodzi o pozytywny wpływ na środowisko i zrównoważone praktyki, takie jak zmniejszenie śladu węglowego, wytwarzanie mniejszej ilości odpadów, a także zmniejszenie zużycia energii oraz surowców.
Jedną z zalet drukowania 3D (lub wytwarzania przyrostowego), jeśli chodzi o zrównoważony rozwój jest to, że wszelkiego rodzaju części, niezależnie od tego, czy są to modele, prototypy, narzędzia, formy czy produkty końcowe, są wytwarzane poprzez dodawanie materiału, zamiast odejmowania go i wytwarzania odpadów.
Na przykład prototyp części silnika wymaga znacznie mniej materiału, jeśli wydrukujemy go na drukarce 3D, niż w procesie obróbki z bloku metalu. Plastikowy prototyp funkcjonalnego zawiasu drzwiowego, można również wydrukować na drukarce 3D jako jedną część, zamiast formowania wtryskowego z trzech oddzielnych form, które będą wymagały montażu.
Według badania Komisji Europejskiej do 2050 r. produkcja przyrostowa (AM) może zaoszczędzić do 90% surowca potrzebnego do produkcji. Amerykański Departament Energii szacuje, że (w porównaniu do tradycyjnej produkcji) AM może zmniejszyć produkcję odpadów i obniżyć koszty o prawie 90% oraz zużycie energii o połowę. To zachęcająca wiadomość dla każdej firmy, która bierze pod uwagę ekonomiczne i środowiskowe zalety druku 3D.
Ale jak przyjazny dla środowiska jest dziś biznesowy druk 3D? Przyjrzyjmy się zaletom i wadom zrównoważonego rozwoju produkcji addytywnej.
Co mówią badania?
Istnieje wiele anegdotycznych informacji o tym, jak firmy zaoszczędziły czas, pieniądze i materiały, wykorzystując drukowanie 3D, zamiast rzeźbienia w piance, obróbki metalu, formowania plastiku lub gliny.
Skłoniło to nowo utworzoną organizację handlową zajmującą się zrównoważonym rozwojem w produkcji przyrostowej: Additive Manufacturing Green Trade Association, do zlecenia dwóch badań w celu rzucenia światła na to zagadnienie. Pierwsze, opublikowane w listopadzie 2020 r., jest przeglądem dotychczasowych badań nad zrównoważonym rozwojem i wytwarzaniem dodatków do metali w celu wyciągnięcia nowych wniosków i określenia, na czym należy skoncentrować więcej badań. Drugie (ukaże się wiosną 2022 r.) będzie porównywać wpływ na środowisko produkcji i cyklu życia dwóch identycznych dużych części metalowych dla przemysłu lotniczego, z których jedna wykorzystuje konwencjonalne kucie lub odlewanie, a druga wytwarzanie przyrostowe.
Z najnowszych badań AMGTA wynika, że „AM generalnie ma znacznie wyższy ślad węglowy na kilogram przetwarzanego materiału, niż CM (produkcja konwencjonalna), biorąc pod uwagę sam proces produkcji bezpośredniej”. Jednak zrównoważony rozwój wytwarzania przyrostowego nie zaczyna się i nie kończy na etapie produkcji. Druk 3D jako zrównoważona praktyka obejmuje cały cykl życia części – od wstępnego projektu po recykling.
Potencjał gospodarki o obiegu zamkniętym w druku 3D
Aby wszystkie firmy stały się bardziej przyjazne dla środowiska i opierały się na zrównoważonym rozwoju – z czym zgadzają się wszyscy, od rządów, przez grupy handlowe po konsumentów, potrzeba więcej wysiłku, aby rozwiązać problemy związane z odpadami, zanieczyszczeniem i nadmiernym zużyciem energii i surowców. Nawet małe firmy mają do odegrania rolę w recyklingu, przy podejmowaniu decyzji zakupowych z uwzględnieniem zrównoważonego rozwoju, skracaniu łańcuchów dostaw i przechodzeniu na bardziej ekologiczne praktyki biurowe, takie jak zmniejszenie zużycia energii.
W biznesie (podobnie jak w życiu osobistym) coraz większą wagę przywiązuje się do wykraczania poza nasze obecne nawyki związane z produkcją oraz odpadami i przechodzeniu w kierunku praktyk skoncentrowanych na ponownym użyciu, naprawie, odnowie, regeneracji i recyklingu. Minimalizuje to zużycie naszych surowców i zmniejsza ilość odpadów, zanieczyszczenia i emisji dwutlenku węgla.
Jednym z przykładów jest cel Unii Europejskiej, aby wszystkie plastikowe opakowania w Europie nadawały się do recyklingu do 2030 r. Co to ma wspólnego z drukowaniem 3D? Cóż, tworzywa termoplastyczne klasy konsumenckiej stosowane w opakowaniach, mogą być niedrogim i zrównoważonym surowcem do drukowania 3D, zapewniającym wysokiej jakości produkcję odpadów tworzyw sztucznych, zgodnie z niedawnym badaniem. Wykorzystywanie lokalnych odpadów z tworzyw sztucznych jako surowca, jest jedną z potencjalnych głównych zalet wytwarzania przyrostowego.
W aspiracyjnej gospodarce o obiegu zamkniętym, w której wszystko, co zostało wykonane, można poddać recyklingowi, każda firma, która korzysta z drukarek 3D, mogłaby używać materiału pochodzącego z recyklingu jako surowca, a następnie poddać go recyklingowi lub ponownie wykorzystać, gdy wydrukowana część stanie się przestarzała. Chociaż jeszcze nie osiągnęliśmy tego celu, drukowanie 3D pozwala dziś firmom oszczędzać na surowcach, wytwarzać mniej odpadów i zapewniać inne istotne korzyści przyjazne dla środowiska. Zebraliśmy siedem punktów, które uzasadniają, że drukowanie 3D może dziś pomóc firmom w staniu się bardziej ,,eko”.
Produkcja addytywna umożliwia firmom redukcję zużytego materiału, ponowne wykorzystanie, zmianę przeznaczenia i recykling. Przyjrzyjmy się temu bliżej.
1. Wydajniejsze projektowanie
Drukarki 3D mogą wytwarzać części o kształtach i cechach nieosiągalnych w przypadku innych metod produkcji. Możesz przeprojektować swoją część lub produkt, aby był bardziej wydajny i zużywał mniej materiału. Produkty, które niegdyś składały się z wielu części, można teraz drukować jako jeden, co ogranicza materiał, czas i pracę.
Producenci korzystający z drukarek 3D, mogą drukować w pełni ruchome zespoły i skomplikowane części, takie jak wtryskiwacze paliwa, jako jeden element, zamiast kilku elementów, które muszą być produkowane osobno, a następnie montowane, dzięki czemu powstaje mniej odpadów i zużywa się mniej energii.
2. Zużycie mniejszej ilości materiału produkcyjnego
Efekt domina tej bardziej wydajnej optymalizacji projektu części (zwanej optymalizacją topologii) i konsolidacji części, to produkty, takie jak samochody i samoloty, które zużywają mniej surowców i są lżejsze, a zatem są bardziej wydajne i emitują mniej gazów cieplarnianych.
Niezależnie od tego, czy są to metale, czy tworzywa sztuczne, druk 3D umieszcza materiał dokładnie tam, gdzie jest potrzebny do utworzenia części, zamiast wycinać część z bloku materiału lub wlewać stopiony materiał do formy i tworzyć odpady.
3. Naprawa i części zamienne
Drukarki 3D mogą szybko i tanio wytwarzać części zamienne do unikatowych lub wycofanych z produkcji urządzeń, utrzymując stare maszyny i pojazdy z dala od złomu oraz eliminując potrzebę większej ilości surowców i energii do produkcji nowych maszyn i komponentów przemysłowych.
Po naciśnięciu przycisku, inżynierowie mogą wydrukować część, która nie była produkowana od dziesięcioleci. Na przykład wiele sił zbrojnych na całym świecie, wykorzystuje drukowanie 3D do przedłużenia żywotności starszych pojazdów i drukowania części naprawczych w terenie. Niedawno spółka zależna Airbusa, Satair, wydrukowała w 3D certyfikowaną, zdatną do lotu część zamienną do samolotu, która nie była już dostępna od pierwotnego dostawcy i byłaby zbyt kosztowna dla producenta przy użyciu tradycyjnych środków.
Niektóre technologie wytwarzania przyrostowego (np. LSM Laser Metal Deposition) mogą pomóc naprawiać zużyte części metalowe w przypadkach, gdy spawanie lub inne tradycyjne metody naprawy nie są odpowiednie. Laserowe osadzanie metali pozwoliło zaoszczędzić miliony dolarów w przemyśle ciężkim i lotnictwie, umożliwiając firmom naprawę części, zamiast wytwarzania nowych.
4. Lokalna produkcja części
Drukarki 3D mogą zmieścić się w Twoim biurze, dzięki czemu możesz tworzyć części, prototypy i produkty lokalnie, zamiast zamawiać je z daleka. Rezultatem jest mniejszy wpływ samolotów, statków i ciężarówek na środowisko.
Na przykład podczas pandemii, kiedy globalne łańcuchy dostaw w fabrykach zostały zakłócone, lokalne firmy z drukarkami 3D zaczęły produkować osłony na twarz, części respiratorów i inny sprzęt ochrony osobistej dla ratowników w swoich społecznościach. Wiele szpitali było w stanie drukować własny sprzęt lub podpisywać umowy z lokalnymi firmami, w przypadku stosunkowo niewielkich wydruków 3D.
5. Wyeliminowanie potrzeby tworzenia zapasów magazynowych
Dzięki drukarkom 3D możesz drukować na żądanie lub drukować małe partie, zamiast posiadania magazynu części zamiennych i zapasów, z których wiele może nigdy nie być potrzebnych.
Jednym z przykładów są dziesiątki marek okularów, które nawiązały współpracę z firmą Materialize, świadczącą usługi druku 3D, aby wprowadzić na rynek kolekcje okularów drukowanych w 3D. Każda oprawka okularów może być dostosowana do użytkownika i wyprodukowana na zamówienie.
„Marnotrawstwo zapasów było w przeszłości ogromnym problemem dla branży okularowej” – mówi Alireza Parandian, ekspert Materialise w dziedzinie urządzeń do noszenia. „Scenariusz marzeń polega na tym, aby móc oferować nowe projekty okularów z wielu materiałów, które można produkować z szybkością i ilością odpowiadającą popytowi, jednocześnie zmniejszając straty i zagrażające dochodom ryzyko związane z zapasami”.
6. Usprawnienie produkcji
Drukarki 3D wymagają mniej narzędzi, części i procesów, niż tradycyjna produkcja, co eliminuje znaczną część pracy, sprzętu i energii. Drukowanie 3D często jest szybsze.
W przeciwieństwie do innych rodzajów produkcji, wytwarzanie przyrostowe jest metodą „computer-to-part”, co oznacza, że nie ma narzędzi ani form, a między projektem cyfrowym, a jego produkcją jest bardzo mało pracy (chociaż niektóre metody wymagają przetwarzania końcowego).
Porównaj na przykład drukowanie 3D, z formowaniem tworzyw sztucznych, aby tworzyć modele medyczne. Uniwersytet medyczny może wykorzystać swoją drukarkę 3D do drukowania praktycznie dowolnych modeli z różnych materiałów i kolorów. Te same modele wykonane metodą formowania tworzyw sztucznych, wymagają najpierw wykonania oddzielnych form dla każdego przedmiotu, a następnie maszyna topi jeden plastik i wlewa go do formy – to proces, który musi być wykonany w fabryce. Dzięki drukowaniu 3D uniwersytet może stworzyć dowolny model medyczny, nawet modele dla konkretnego pacjenta, używając tylko jednej maszyny, która zmieści się w biurze.
7. Mniejsze, cichsze fabryki
Jedna drukarka 3D może zastąpić kilka elementów tradycyjnego sprzętu produkcyjnego, ponieważ może drukować różnorodne części, z różnorodnych materiałów. Mniej sprzętu, to mniejsze fabryki i mniej emisji. Firmy zajmujące się drukiem 3D mogą znajdować się w centrach miast lub bliżej punktu, w którym będą potrzebne drukowane elementy. Dodatkowo, z punktu widzenia zanieczyszczenia hałasem, drukarki 3D są wymiernie cichsze, niż tradycyjne urządzenia produkcyjne.
Wyzwania związane ze zrównoważonym rozwojem druku 3D
Każdy z powyższych punktów może być wystarczającym powodem, aby firmy zaczęły stosować produkcję addytywną, aby zadbać o swój zrównoważony rozwój. Jednak pomimo cech i potencjału zrównoważonego rozwoju, AM nie jest całkowicie ekologiczną metodą produkcji.
Największym wyzwaniem środowiskowym w dzisiejszym wytwarzaniu przyrostowym jest to, co zrobić z odpadami, takimi jak nieudane i przestarzałe wydruki, nadmiar lub zużyte ciekłe żywice i proszki tworzyw sztucznych, materiał podporowy i produkty uboczne drukowania z metalu.
Chociaż istnieje niewiele danych na temat całkowitej ilości odpadów, które AM dodaje do środowiska, im łatwiejsze i tańsze staje się drukowanie 3D dla profesjonalistów, tym więcej powstaje wydruków, mówi Jeremy Faludi, wiodący badacz zajmujący się zrównoważonym wytwarzaniem przyrostowym. Ponieważ niedrogie drukarki 3D umożliwiają projektantom szybkie wytwarzanie wielu iteracji prototypów, generuje to nowy problem z odpadami. Badanie przeprowadzone przez producenta filamentów z recyklingu Filamentive wykazało, że w 2020 roku powstało aż 8 milionów kilogramów odpadów z tworzyw sztucznych wydrukowanych w 3D.
Brak ogólnokrajowych inicjatyw recyklingu
Chociaż najpopularniejszy filament z tworzywa sztucznego do druku 3D, PLA (kwas polimlekowy), jest biodegradowalnym tworzywem termoplastycznym wytwarzanym z surowców odnawialnych, takich jak skrobia kukurydziana lub trzcina cukrowa, ulega biodegradacji dopiero po obróbce przemysłowej i zwykle nie może być przetwarzany w typowym recyklingu konsumenckim lub kompostowaniu. Chociaż AM ma duży potencjał do stworzenia zamkniętej pętli wykorzystania materiałów – recyklingu części drukowanych z powrotem do surowca – w praktyce jest to dalekie od normy.
Obecnie istnieje tylko kilka firm, które produkują filamenty z tworzyw sztucznych z przetworzonych odpadów plastikowych. Maszyny, które umożliwiają firmom przekształcanie własnych wydruków plastikowych z powrotem w filament, są dostępne tylko u kilku dostawców maszyn, takich jak Filabot’s Reclaimer.
Inne tworzywa sztuczne wykorzystywane w produkcji przyrostowej są jeszcze trudniejsze do recyklingu niż PLA, niektóre nie nadają się do recyklingu, a inne ze względu na przepisy dotyczące ochrony środowiska wymagają specjalnych metod utylizacji. Istnieje wiele badań nad możliwymi sposobami zwiększenia trwałości niektórych materiałów AM, ale nie istnieją żadne inicjatywy na skalę przemysłową.
Pomijając możliwość recyklingu, tworzywa sztuczne na bazie ropy naftowej, takie jak ABS (akrylonitryl-butadieno-styren), są wytwarzane w wyniku niebezpiecznych dla środowiska praktyk ekstrakcji i rafinacji olejów, co sprawia, że ich wybór nie może postrzegany jako zgodny ze zrównoważonym rozwojem.
Jeszcze trudniej jest poddać recyklingowi lub odzyskać tworzywa sztuczne z selektywnego spiekania laserowego. „Dzięki spiekaniu laserowemu, drugiej najczęściej stosowanej technologii druku 3D, do 50% proszku staje się odpadem”, twierdzi producent materiału Materialise. „Potencjał recyklingu zużytego proszku jest ograniczony, a drukowanie 3D tylko z użyciem zużytego proszku stwarza problemy z powierzchnią, które sprawiają, że drukowany obiekt 3D jest nieodpowiedni do większości zastosowań”.
Recykling metali i zużycie energii
Proszek metalowy pozostały z wydruku można odzyskać i ponownie wykorzystać w celu uzyskania większej liczby wydruków, ale istnieje ograniczenie co do liczby jego ponownego wykorzystania i zachowania jego integralności. W wielu branżach zaawansowanych technologicznie, takich jak lotnictwo i kosmonautyka, wymagane są określone i weryfikowalne cechy metali, co zniechęca do ponownego wykorzystywania materiału.
W końcu firmy muszą pozbyć się nadmiaru proszku metalowego, tak jak każdego złomu metalowego i zazwyczaj nie trafia on na wysypiska śmieci. Jednak kondensat z proszku metalicznego, który powstaje również w procesie drukowania z metalu, należy utylizować zgodnie z wytycznymi dotyczącymi odpadów niebezpiecznych.
Tworzenie proszku metalowego do wytwarzania przyrostowego, z surowca metalowego poprzez rozpylanie, jest energochłonnym procesem, w wyniku którego powstaje również metaliczny produkt uboczny.
Faludi i jego współautorka, Corrie Van Sice, doszli do wniosku w najnowszych badaniach AMGTA, że metalowy druk 3D „jest korzystny dla środowiska, gdy materiały wymagające dużej ilości zasobów, takie jak tytan, są znacznie zmniejszone lub gdy lekkie konstrukcje umożliwione przez AM powodują znaczne oszczędności energii w fazie użytkowania. Ponieważ jednak nie jest jasne, gdzie te korzyści będą wystarczająco duże, aby przezwyciężyć zwiększoną energię przetwarzania, potrzeba znacznie więcej badań, aby umożliwić modelowanie i przewidywanie wspierające podejmowanie decyzji ”.
Co zrobić ze zużytą żywicą?
Nieutwardzoną żywicę, podobnie jak złoża proszków metali, można używać ponownie, aż do momentu kiedy żywica zostanie zużyta lub zanieczyszczona, co może nastąpić po określonej liczbie wydruków. Żywicę uważa się za niebezpieczny odpad w postaci płynnej i nienadające się do recyklingu odpady z tworzyw sztucznych w postaci stałej. Części drukowane z żywicy często wymagają konstrukcji wsporczych, które są usuwane z końcowej części, a także trafiają na wysypiska śmieci, ponieważ materiału nie można poddać recyklingowi.
Chociaż trwają badania w celu opracowania bardziej przyjaznych dla środowiska materiałów do produkcji żywic, takich jak zużyty olej kuchenny z McDonald’s, dostępnych na rynku produktów, poza jednym Recyclamine jest niewiele.
Pytanie o zużycie energii
Nie ma wątpliwości, że drukarki 3D, zwłaszcza te, które osiągają bardzo wysokie temperatury i używają laserów, wymagają znacznych ilości energii elektrycznej. Jednak naukowcy są podzieleni co do tego, czy wytwarzanie przyrostowe generalnie zużywa mniej lub więcej energii niż tradycyjne metody wytwarzania, ponieważ każdy przypadek użycia – w zależności od technologii i materiału – jest inny.
Jeśli jednak spojrzysz na oszczędności energii, które zastosowanie wytwarzania przyrostowego może promować w innych branżach, to oczywista wygrana. Około 28% całkowitego zużycia energii w USA w 2019 r. dotyczyło transportu ludzi i towarów. Ponieważ AM może uczynić pojazdy lżejszymi i bardziej efektywnymi paliwowo, a także umożliwić produkcję rozproszoną, eliminując w ogóle potrzebę transportu niektórych towarów, wpływ na zużycie energii może być znaczny.
Zagrożenia zdrowia związane z wytwarzaniem przyrostowym
Z badań przeprowadzonych w innych branżach wiadomo, że wdychanie drobnych cząstek proszków metali lub gazów z podgrzanych tworzyw sztucznych może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Nie ma jednak wielu badań dotyczących tego, czy wytwarzanie części przez drukarki 3D stwarza jakiekolwiek zagrożenie dla zdrowia pracowników, wyposażonych w zalecane środki ochrony osobistej i postępujących zgodnie z wytycznymi producenta drukarki dotyczącymi wentylacji i obsługi materiałów. Większość profesjonalnych i przemysłowych drukarek 3D ma zamkniętą konstrukcję i filtry emisyjne, które ograniczają narażenie pracowników na szkodliwe cząsteczki plastiku lub metalu. Wiele drukarek przemysłowych automatyzuje również etap przetwarzania końcowego, dzięki czemu pracownicy nie są narażeni na działanie części, dopóki nie osiągnie ona ostatecznego stanu.
„W kontekście przemysłowym [AM] obowiązuje wyższy poziom bezpieczeństwa. Istnieje jednak większe ryzyko i mogą się zdarzyć wypadki ”- mówi Vincenzo Lunetto w swoich badaniach Sustainable Design and Manufacturing 2018 . „Ponadto skutki długotrwałego narażenia na proszki metali są nadal niejasne, a właściwości reaktywności różnych materiałów AM wymagają udokumentowania”.
Dlaczego warto dążyć do zrównoważonego rozwoju?
Faktem jest, że dzisiejszy druk 3D może być bardzo ekologiczny i może być jeszcze bardziej ekologiczny w miarę postępu technologii recyklingu i rozwoju surowców. „Istnieją technologie, które mogą radykalnie zmniejszyć wpływ drukowania 3D – do około 70% mniej… na część, niż formowanie wtryskowe – dzięki niskiemu zużyciu energii, podczas druku z nietoksycznych, odnawialnych, kompostowalnych składników o regulowanych właściwościach fizycznych”, zauważa Faludi w swoich badaniach z 2017 r.
Jednak firmy, które wybrały toksyczne, nieodnawialne materiały; drukują bez uwzględnienia ochrony materiałów lub bezpieczeństwa pracowników i wyrzucają niewykorzystane wydruki zamiast poddawać je recyklingowi, nie praktykują wytwarzania addytywnego, aby wykorzystać jego zrównoważony potencjał.
Ostatecznie to nie metoda produkcji, ale wybory firm użytkowników końcowych – lub nawet produkcja przyrostowa jako branża – mogą decydować o trwałości druku 3D.
Dlaczego więc wybrać zrównoważony rozwój?
„Zrównoważony rozwój może być – i powinien być – jednym z punktów sprzedaży wdrażania AM” – mówi Sherry Handel, dyrektor wykonawczy AMGTA.
Obecne i potencjalne przepisy rządowe w UE i USA, które penalizują firmy za ich ślad węglowy i nagradzają – w postaci dotacji i ulg podatkowych – wysiłki na rzecz przyjęcia zrównoważonych praktyk, są kolejną zachętą do przyjęcia wytwarzania przyrostowego. (Jednak bez badań potwierdzających, że AM jest ekologiczną metodą produkcji, firmy mogą nie kwalifikować się do ,,zachęt” rządowych).
Ponadto nie należy lekceważyć atrakcyjności dla konsumentów, jaką jest zrównoważony rozwój. Wrażliwość na środowisko jest coraz ważniejsza w procesie podejmowania decyzji przez konsumentów, zwłaszcza gdy młodsi konsumenci wybierają firmy „bardziej ekologiczne” niż ich konkurenci. Firmy decydujące się na produkcję przyrostową mogą pochwalić się między innymi materiałami, które oszczędzają. W zamian konsumenci mogą czuć się dobrze po zakupie promującym zrównoważony rozwój, takim jak buty sportowe Adidas wydrukowane z plastiku zebranego ze śmieci oceanicznych lub produkty z kanadyjskiego sklepu The Rogerie, które są drukowane w 3D z lokalnych odpadów plastikowych.
Utalentowanych pracowników i inwestorów mogą również przyciągać firmy o silnym etosie środowiskowym.
Druk 3D z czasem stanie się jeszcze bardziej ekologiczny
Produkcja przyrostowa, to wciąż młoda branża, pełna innowacyjnych start-upów szukających sposobów na odróżnienie tego rynku od tradycyjnej produkcji. Przedsiębiorstwa typu start-up zajmujące się produkcją addytywną, są doskonale świadome swojego potencjału oferowania zrównoważonych alternatyw produkcji firmom, które chcą być ekologiczne. Ponieważ AM jest w dużym stopniu zależne od technologii, może być bardziej elastyczne, dające się przystosować i mieć większe szanse na jeszcze bardziej ekologiczne podejście w nadchodzących latach.
Produkcja przyrostowa ma ogromny potencjał, aby stać się częścią rozwiązania prowadzącego do bardziej zrównoważonej przyszłości, ale materiały, technologia i praktyki branżowe nadal wymagają postępu, aby tak się stało.
Licencja: Tekst “7 Ways 3D Printing Helps You Become Eco-Friendly” autorstwa All3DP Pro jest objęty licencją na podstawie międzynarodowej licencji Creative Commons Attribution 4.0.
Źródło: All3DP