Zespół ekologów behawioralnych z Uniwersytetu Windsor w Kanadzie, bada zwyczaje godowe zmieniających kolor ropuch na Kostaryce przy użyciu RoboToads – drukowanych w 3D, zmotoryzowanych replik.
Jak większość z nas wie, przyciągnięcie partnera nie jest prostym zadaniem. Jak zwrócić na siebie uwagę, nie będąc przy tym zbyt oczywistym? Pewien gatunek ropuch z Ameryki Środkowej doskonale to rozgryzł: Wystarczy zmienić kolor!
Daniel Mennill i Stéphanie Doucet, ekolodzy behawioralni z Uniwersytetu w Windsorze, po raz pierwszy natknęli się na te płazy wiele lat temu podczas badania ptaków w Kostaryce. Zupełnie przypadkowo zauważyli, że niektóre ropuchy zmieniały kolor z brązowego na żółty i to tylko na jeden dzień.
Para małżonków prowadząca te badania, ustaliła później, że tylko samce zmieniają się podczas jednodniowego „sezonu” rozrodczego tego gatunku. Aby dowiedzieć się więcej o tych osobliwych zwyczajach godowych, ich zespół badawczy stworzył niedawno RoboToads, czyli drukowane w 3D, zmotoryzowane repliki.
Celem projektu jest odpowiedź na pytanie: Jak wybrać dobrą cytrynę? Aby być (nieco) bardziej akademickim, jak samice ropuchy wybierają partnera z pozornie jednolitego ,,morza żółci”?
Proces tworzenia RoboToads jest w rzeczywistości dość złożony. Jak wyjaśnia Lincoln Savi, student studiów magisterskich Mennilla i Douceta, wczesne próby były niczym więcej jak tylko kreatywnym ujściem
Jak oszukać ropuchę
Pierwsze repliki, wykonane z plasteliny i gliny, po prostu nie spełniały swojej roli, więc zespół zwrócił się w stronę modelowania i drukowania 3D. Savi zaczął od fotogrametrii, metody generowania modeli 3D poprzez łączenie wielu zdjęć 2D. Niestety, łatwiej powiedzieć niż zrobić, ze względu na zbyt małą ilość zdjęć oraz ich jakość.
Savi rzeźbi ukryte aspekty po tym, jak reszta ropuchy zostanie wydrukowana, z malowaniem i robotyką w dalszej kolejności. W rzeczywistości dodanie mechaniki jest najłatwiejszą częścią. Savi wyjaśnia:
„Użyłem kilku programowalnych mikroprocesorów i kilku serwomechanizmów i po prostu stworzyłem prosty program, który wybiera losowy kąt i sprawia, że ropucha się tam porusza”.
Wkrótce węzeł ropuch Savi’ego – tak, węzeł to właściwe określenie – zostanie wprowadzony w czyn. Okazja do testów jest niewielka, ponieważ żywe odpowiedniki ropuch łączą się w pary tylko na samym początku sześciomiesięcznego okresu deszczowego w Ameryce Środkowej. Zespół jest już więc w Kostaryce, czekając na pierwsze krople deszczu.
Żródło: https://all3dp.com
