Naukowcy wynaleźli Pleurobota, drukowanego w 3D robota, który naśladuje sposób chodzenia i pływania salamandry z niespotykaną dotąd szczegółowością.
Pleurobot, zainspirowany gatunkiem salamandry Pleurodeles waltl, jest uroczym, małym automatem, który potrafi chodzić, czołgać się i pływać pod wodą. Został on zaprojektowany i stworzony przez École Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) w Szwajcarii.
Robot naśladuje ruchy swojego nowego kuzyna dzięki przegubowemu kręgosłupowi i zmotoryzowanym stawom, a także wydrukowanym w 3D kościom. Posiada również układ elektroniczny, który działa jako jego system nerwowy.
Auke Ijspeert i jego zespół z Laboratorium Biorobotyki EPFL zbudowali już wcześniej roboty naśladujące salamandry, ale ten jest pierwszym, który został stworzony przy użyciu filmów rentgenowskich, które uchwyciły ruch rzeczywistego szkieletu płaza.
Zespół naukowców ma teorię, że z ewolucyjnego punktu widzenia salamandra może dostarczyć istotnych wskazówek na temat pierwszych ssaków z kręgami – takich jak my!
Jak powstał Pleurobot?
Naukowcy wykonali zdjęcia rentgenowskie górnej i bocznej części salamandry, aby opracować robota, który dokładnie odwzorowuje ruchy płaza. Aby tego dokonać, śledzili do 64 punktów wzdłuż szkieletu płaza, gdy ten poruszał się na lądzie i w wodzie.
Aby symulować ruchy, Pleurobot posiada 27 silników i 11 segmentów wzdłuż kręgosłupa, co jest porównywalne z 40 kręgami i wieloma stawami płaza (niektóre z nich obracają się swobodnie, jak również poruszają się w górę i w dół).
Neurolodzy wykazali, że to, czy salamandra chodzi, pełza czy pływa, zależy od elektrycznej stymulacji rdzenia kręgowego. Na przykład, przy najniższym poziomie stymulacji salamandra chodzi, a po przekroczeniu pewnego poziomu zaczyna pływać.
Dzięki lepszemu poznaniu rdzenia kręgowego salamandry można potencjalnie uzyskać nowe spojrzenie na funkcje wszystkich kręgowców, w tym człowieka.
Ijspeert twierdzi, że badania w tej dziedzinie mogą pomóc w opracowaniu metod leczenia pacjentów z paraplegią i amputacjami.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź pracę badawczą właśnie opublikowaną w Interface, oficjalnym czasopiśmie Royal Society.
Żródło: https://all3dp.com