Inżynierowie skeleton skinsuit wykorzystali skanowanie i drukowanie 3D, aby pomóc sportowcom uzyskać niewielką przewagę nad konkurentami podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 w Pyeongchang.
Skeleton to zimowy sport olimpijski, który polega na użyciu malutkich sanek, aby zjechać głową w dół po lodowym torze. Zjazd przy prędkości nawet do 140 km/h wymaga umiejętności, ale także odpowiedniego sprzętu.
Jeśli tylko jedna część ciała jest nie na swoim miejscu, sportowcy mogą przejść od złota do kompletnej porażki. Nie stało się to jednak w przypadku Elizabeth Yarnold i Doma Parsonsa, dwóch członków Team GB, którzy zdobyli złoto i brąz.
W ich przypadku zwycięstwa nie wynikają jedynie z umiejętności, ponieważ otrzymali oni również niewielką przewagę dzięki zaawansowanym technologicznie kombinezonom ochronnym. Zostały one stworzone przez inżynierów za pomocą skanowania i drukowania 3D. Kiedy jesteś już na szczycie, bycie minimalnie lepszym od swoich konkurentów i posiadanie odpowiedniego sprzętu robi ogromną różnicę.
Rob Lewis, dyrektor zarządzający w TotalSim, wyjaśnia, że poprawa aerodynamiki sprzętu może pomóc sportowcom osiągnąć małą, ale istotną przewagę.
Tworzenie wirtualnych tuneli aerodynamicznych do testowania modeli 3D
Aby rozpocząć tworzenie bardziej aerodynamicznych kombinezonów, badacze wykonują pełny skan 3D ciała sportowca, gdy ten znajduje się na sankach. Skan może być wykonany z rozdzielczością pół milimetra lub nawet mniejszą.
Wykorzystując te dane, badacze tworzą trójwymiarowy model sportowca. Korzyści z modelu 3D są takie, że badacze mogą wykorzystywać go do eksperymentów, takich jak wysyłanie go w kółko przez wirtualne tunele aerodynamiczne.
Dzięki zindywidualizowanemu modelowi 3D, badacze otrzymują przydatne informacje, które pozwalają im wybrać idealne tekstury i materiały do kombinezonu ochronnego dla sportowca.
“Możesz kontrolować przepływ powietrza w różnych częściach kombinezonu, stosując różne materiały. Musisz sprawić, by były one cholernie ciasne – upewnij się, że nie ma żadnych zmarszczek, nic nie jest zwinięte” – wyjaśnia John Hart, badacz z Sheffield Hallam University.
Oczywiście technologia może pomóc tylko w niewielkim stopniu, ponieważ ostateczny kombinezon musi być zgodny z przepisami sportowymi. Ale, dodaje Hart: “W przepisach nie ma nic, co dyktowałoby, jak go zszywasz, czy jest wykonany z różnych materiałów”.
Kombinezony Team GB zostały oprotestowane przez innych sportowców. Udowodniono jednak, że były one zgodne z zasadami i można było w nich startować.
Oczywiście Hart zaznacza, że aerodynamika to tylko niewielka pomoc dla zawodników. W dniu zawodów liczy się umiejętność i wsparcie zawodnika. Gratulacje dla Parsonsa i Yarnolda!
Żródło: https://all3dp.com
