G-code start i end: Wszystko, co musisz wiedzieć

Co to jest?

G-code to język programowania używany do instruowania maszyn, takich jak drukarki 3D i maszyny CNC, aby wykonywały polecenia. W G-codzie używa się pojedynczych poleceń z literą początkową, taką jak „G” lub „M”, po której następuje liczba określająca polecenie i wartość.

Polecenia mogą być również tworzone za pomocą serii takich kombinacji, aby uwzględnić wiele osi. Prostym przykładem kodu G jest polecenie „G0 X15”, które przesunie oś X drukarki o 15 mm w kierunku dodatnim.

Slicery są kolejnym elementem druku 3D, używanym do przekształcenia pliku modelu 3D (STL, OBJ, 3MF, itp.) w skrypt G-code. Możesz pobrać model 3D w formacie STL, ale aby drukarka 3D mogła go wydrukować, slicer musi przekształcić Twój plik w skrypt G-code.

G-code początkowy i końcowy to zestawy instrukcji, które drukarka 3D wykonuje przed i po każdym wydruku. W przeciwieństwie do G-code dla rzeczywistego drukowania modelu, skrypty G-code początkowego i końcowego pozostają takie same dla każdego wydruku, chyba że je zmienisz.

Zazwyczaj slicery są dostarczane z ustawionymi podstawowymi skryptami startowymi i końcowymi G-code, które są zaprojektowane do pracy z większością drukarek. Zazwyczaj skrypt startowy zapewnia prawidłową temperaturę hot-enfu i platformy, a drukarka ustawia wszystkie osie przed drukowaniem. Może on nawet zawierać linię testową do uruchomienia hot-endu i ekstrudera. Skrypt kończący schładza hot-end, aby zapobiec zjawisku heat creep po zakończeniu drukowania, oraz wyłącza silniki i inne elementy używane podczas drukowania.

Po zapoznaniu się z podstawami omówimy teraz, dlaczego warto zmienić G-code startu i zakończenia, jak to zrobić i jakie zmiany należy wprowadzić.

Dlaczego warto to zmienić?

Twój slicer ma prawdopodobnie domyślny skrypt startowy i końcowy G-code, oparty na parametrach, które początkowo wprowadziłeś do slicera (wymiary platformy, offsety, itp.), aby współpracować z drukarką. Te domyślne skrypty są dość podstawowe i uniwersalne, tak że większość drukarek 3D może je z łatwością stosować.

Chociaż domyślny skrypt nie jest zły, możesz chcieć go zmienić, aby dodać specjalne skrypty, takie jak np:

Dodanie sondy osi Z do automatycznego poziomowania platformy
Drukowanie testowej linii
Dźwięki alarmowe (na przykład głośny sygnał dźwiękowy lub ćwierkanie po zakończeniu drukowania)
Chłodzenie drukarki po zakończeniu drukowania
Sekwencja automatycznego usuwania części

Jeżeli drukarka nie posiada wbudowanej pamięci (EEPROM), może być również konieczne użycie skryptu startowego G-code w celu przypomnienia drukarce o konieczności przestrzegania określonych parametrów. Te monity mogą nakazać drukarce włączenie do procesu drukowania takich ustawień, jak przesunięcia Z, przesunięcia sond, dostrojenia PID i inne.

Wprowadzanie zmian

Aby zmienić początkowy i końcowy skrypt G-code, należy użyć slicera. W tej części omówimy, jak to zrobić w programie Cura. Jeśli jednak korzystasz z innych slicerów, proces ten powinien być bardzo podobny.

Otwórz program Cura (lub wybrany slicer) i przejdź do ustawień maszyny, klikając zakładkę „Settings”.
Po otwarciu paska ustawień kliknij przycisk „Printer”, a następnie „Manage Printers”.
Kliknij „Machine Settings”, a w dwóch polach na dole wyskakującego ekranu zobaczysz początkowy i końcowy skrypt G-code.
Edytuj te skrypty G-code w dowolny sposób, kopiując istniejące skrypty lub pisząc własne.
Po zakończeniu edycji skryptów kliknij poza polem tekstowym, aby zapisać nowe początkowe i końcowe skrypty G-code.

Często używane polecenia

Poniżej wymieniono kilka typowych poleceń (nie całych skryptów) i ich działanie. Symbolu „[x]” używamy w miejscach, gdzie trzeba użyć wartości niestandardowych dla danej maszyny (np. rozmiar platformy, przesunięcie itp.).

G92 E0 resetuje ekstruder: To polecenie przygotowuje do rozpoczęcia drukowania. Zalecamy użycie go w skrypcie G-code startowego.
G28 ustawia wszystkie osie w pozycji wyjściowej: Ustawia drukarkę w pozycji wyjściowej.
G1 X[x] Y[x] Z[x] F[x] E[x] przesuwa głowicę i ustawia prędkość posuwu: Ten ciąg znaków powoduje przesunięcie drukarki do ustalonej pozycji.
G1 Z[x] przesuwa oś Z: Zapewnia to, że głowica nie będzie się ślizgać po podłożu podczas ustawiania się w pozycji początkowej wydruku i nie będzie się ślizgać po wydruku po jego zakończeniu.
G1 F[x] E[-x] wycofuje ekstruder: Powoduje, że drukarka ma wciągnąć lub wycofać filament za pomocą ekstrudera.
M106 S[x] ustawia prędkość wentylatora chłodzącego: To polecenie jest używane do schłodzenia hot-endu lub wyłączenia wentylatora chłodzącego po zakończeniu drukowania.
M104 S0 wyłącza ekstruder: Zalecamy użycie tego polecenia na końcu skryptu G-code końcowego.
M84 wyłącza wszystkie silniki: Wyłącza wszystkie silniki maszyny. To polecenie również zaleca się stosować na końcu skryptu G-code końcowego.