Popularność i rosnące zainteresowanie drukowaniem z betonu sprawia, że pojawiają się coraz to nowe pytania odnośnie samego procesu. Klienci, co w pełni zrozumiałem chcą, wiedzieć więcej i poznać temat bliżej od tak zwanej kuchni. Pisaliśmy już o samych drukarkach i ich możliwościach. Opisywaliśmy małą architekturę, prefabrykaty i gotowe budynki powstające na maszynach Rebuild. Pisałem o mieszankach i kolorach stosowanych w procesie drukowania. W tym artykule zamieszczamy informacje o fakturach, ścieżkach i wypełnieniu stosowanym w maszynach Rebuild.
Możliwości techniczne druku 3D z zapraw cementowych dają niezwykle wszechstronne zastosowania i pozwalają na tworzenie precyzyjnych struktur. Drukarki Rebuild V2 i Rebuild V3, wyposażone w zaawansowane ekstrudery, oferują różne rodzaje dysz, umożliwiające elastyczne dostosowanie procesu drukowania.
W odróżnieniu od technologii FDM z ekstruzją na gorąco, gdzie mamy dyszę o zbliżonych jednakowych kształtach w drukarkach Rebuild możemy posłużyć się różnymi kształtami dysz. Ich konstrukcja i wygląd będzie miała wpływ na kształt budowanej ścieżki.
Dysze okrągłe, o średnicach od 15 do 75 mm, zapewniają zakres tworzenia ścieżek o szerokościach od 20 do 90 mm. Natomiast dysze trapezowe, o szerokościach od 25 do nawet 100 mm, generują ścieżki o podobnych wymiarach. Zarówno drukarka Rebuild V2, jak i V3, oferują możliwość drukowania w konfiguracji z dyszą stałą lub obrotową, dostosowując się do specyfiki projektu.
Dysze okrągłe nie wymagają aktywnego systemu obrotu, co przekłada się na prostszy kod G i minimalne przyspieszenie procesu drukowania. Z kolei dysze prostokątne i trapezowe, które umożliwiają tworzenie zaawansowanych geometrii, wymagają aktywnego systemu obrotu, zapewniającego równomierne rozprowadzenie mieszanki w łukach. W prostszej konfiguracji, system utrzymuje stały kąt między dyszą a linią styczną do drukowanej ścieżki. W przypadku drukowania “w poślizgu”, kąt ten zależy od współrzędnej długości łuku, co daje większe możliwości kształtowania wydruków.
To właśnie dzięki takim ustawieniom można z dużym powodzeniem sterować estetyką końcowego wyglądu drukowanych obiektów. Zadaniem drukarek Rebuild jest wykonać konstrukcję zgodnie z projektem, jednak bardzo duże znaczenie ma tutaj człowiek, operator maszyny powinien zastosować odpowiednie parametry wydruków.
Faktura powierzchni wydruku zależy od kształtu zastosowanej dyszy. Dysze okrągłe pozostawiają charakterystyczną, eliptyczną fakturę, nadając wydrukom organiczny wygląd. Natomiast dysze prostokątne tworzą strukturę przypominającą choinkę, która nadaje wydrukom unikalny charakter. Dzięki odpowiedniemu doborowi wymiarów dyszy trapezowej, możliwe jest uzyskanie ścieżki o przekroju prostokąta, z lekko widocznymi granicami między warstwami, co może być atrakcyjne w niektórych projektach.
Wysokość warstwy w trakcie drukowania można elastycznie dostosować do potrzeb. Drukarka Rebuild V2 umożliwia wybór wysokości warstwy w zakresie od 5 do 15 mm, natomiast drukarka Rebuild V3 pozwala na wybranie wysokości warstwy w zakresie od 15 do 30 mm.
Wypełnienie ścian jest dowolne i w pełni modyfikowalne. Możemy wykonać praktycznie dowolny kształt wypełnienia, “zygzak”, „fala”, lub w zależności od potrzeby zostawić ścianki puste w środku. Rzecz jasna gęstość i kształt infill mogą znacząco wpływać na wytrzymałość obiektu. Wypełnienie w procesie zastygania łączy się ze ściankiami usztywniajac całą konstrukcę. Puste w środku ściany można wypełniać izolacją w postaci granulatu lub piany. Dzięki zastosowaniu stalowego lub kompozytowego zbrojenia tworzyć można lekkie i ażurowe konstrukcje takich elementów jak schody, słupy jako gotowe prefabrykaty.
To tylko kilka przykładów technicznych aspektów pracy drukarek Rebuild. Wraz ze wzrostem popularności tej technologii spodziewamy się zobaczyć coraz więcej o możliwości zastosowań drukowania z betonu. Pozostaje tylko patrzeć i obserwować jak Rebuild zmienia oblicze współczesnej budownictwa nie tylko w Polsce ale na całym świecie.
