Drukarki 3D kradną światła na dużym ekranie, dodając element futuryzmu do filmów. Oto osiem niesamowitych przykładów, w których drukarki 3D pojawiły się na planie.
Druk 3D już teraz zmienia świat w niezwykły sposób i łatwo zrozumieć, dlaczego filmowcy wykorzystują tę futurystyczną technologię. Oglądanie drukarek 3D na dużym ekranie, może być naprawdę inspirujące.
Oczywiście druk 3D, jest również wykorzystywany za kulisami do produkcji rekwizytów. Tak było w przypadku niektórych zbroi używanych w Iron Man 2, a także pająków w filmach o Harrym Potterze.
Niemniej jednak w tym artykule skupiamy się na przypadkach, w których drukarka 3D, była używana lub pojawiła się w filmie, i wybraliśmy osiem doskonałych przykładów drukowania 3D w filmach.
Star Trek (1987)
Replikator Star Trek to chyba najsłynniejsza „drukarka 3D” wszechczasów. Urządzenie mogło tworzyć i przetwarzać obiekty, a także służyło do syntezy posiłków na żądanie. W rzeczywistości nazwa ta zainspirowała nazwę kultowego Replikatora MakerBota , który przez niektórych uważany jest za „Macintosha” drukarek 3D.
To inteligentne urządzenie technologiczne, przestawiało cząsteczki subatomowe w celu syntezy dowolnego obiektu. Jako użytkownik wystarczyło wypowiedzieć obiekt, który miałeś na myśli.
Oczywiście niektórzy twierdzą, że replikator nie kwalifikuje się jako drukarka 3D. Wynika to głównie z tego, że wykorzystuje natychmiastową materializację, a nie zwykłą technikę drukowania 3D.
Darkman (1990)
Darkman jest prawdopodobnie pierwszym filmem, w którym pojawiło się biodrukowanie 3D.
W filmie dr Peyton Westlake (Liam Neeson) pracuje nad technologią syntezy skóry. Zbliża się do udoskonalenia swojego projektu, z tym że skóra wytworzona przez tę technologię rozpada się po 99 minutach ekspozycji na światło. Po tym jak zostaje oszpecony, za pomocą cyfrowego obrazowania fotograficznego i tego co przypomina biodrukarkę 3D, wykorzystującą komórki skóry, udaje mu się stworzyć maski na twarz. Dzięki nim jest w stanie ukryć swoją oszpeconą twarz i wyruszyć na misję zemsty, przenikając do organizacji wroga.
Piąty element (1997)
Piąty element był “wizjonerskim” filmem z potężną i zaawansowaną biodrukarką 3D. Za pomocą specjalnego rodzaju “tuszu” do produkcji kości i mięśni powstaje Leeloo (Milla Jovovovich).
Chociaż drukowanie ciał, w stylu filmowym może być trochę nazbyt futurystyzczne, to jednak drukowanie w 3D syntetycznych tkanek ludzkich jest już rzeczywistością. Rzeczywiście, drukowanie 3D organów do przeszczepu nie jest już snem. Przynajmniej w środowisku badawczym, biodrukarki 3D, wyprodukowały już ludzkie uszy, mięśnie i kości szczęki.
Jurassic Park III (2001)
W Jurassic Park III, grupa paleontologów używa drukarki 3D do odtworzenia komory rezonansowej velociraptora. Replika jest następnie używana do „komunikowania się” z ptakami drapieżnymi w dalszej części filmu.
Przedstawiona na filmie maszyna „szybkiego prototypowania” może mechanicznie rzeźbić części i obiekty w 3D przy użyciu zeskanowanych informacji i komputerowych rysunków. Wykorzystuje wytwarzanie obiektów laminowanych do wbudowania w warstwy solidnej repliki oryginału i krtani raptora na podstawie obrazu 3D.
Według Billy’ego, komputer porządkuje przesłane dane w plastry, które maszyna następnie drukuje, pojedynczą warstwę, raz za razem. W rozmowie używane są słowa “slicers”, warstwa, szybki prototyp i dane skanowania.
Brzmi znajomo? Oczywiście, że tak! To słowa, które są używane niemal codziennie w każdym środowisku druku 3D.
Mission: Impossible III (2006)
Od lat 60. maski na twarz odgrywają kluczową rolę w serii Mission: Impossible. Agenci zwykle ukrywają się w maskach lateksowych, aby móc np. wydobyć cenne informacje z niczego niepodejrzewających celów.
W Mission: Impossible III, drukarka 3D służy do tworzenia nowej wersji głowy Owena Daviana (Phillip Seymour Hoffman). Impossible Missions Force (IMF) drukuje maskę, po zeskanowaniu 3D głowy Daviana, a Ethan Hunt (Tom Cruise) zakłada ją, aby ukryć swoją tożsamość.
Chociaż możliwe jest utworzenie maski, dzięki skanowaniu oraz drukowaniu 3D, wyrafinowanie widoczne w Mission: Impossible III jest wciąż nieosiągalne, wg eksperta technologicznego z brytyjskiej firmy zajmującej się efektami wizualnymi o nazwie FBFX, która koncentruje się na skanowaniu 3D, frezowaniu CNC i budowie rekwizytów.
Według nich problemem nie jest samo drukowanie 3D, ale fakt, że maska musi zostać poddana ciężkiej obróbce końcowej, zanim będzie gotowa do użycia. Zazwyczaj maska z drukarki 3D, wymaga formowania, zanim będzie można ją nosić.
Trzeba też wziąć pod uwagę takie rzeczy, jak kolor włosów i skóry, które są ignorowane w filmie. Krótko mówiąc, technologia drukowania 3D, zastosowana w Mission: Impossible III jest wciąż fantazją.
Ocean’s 8 (2018)
W Ocean’s 8 zespół oszustów, prowadzony przez Sandrę Bullock i Cate Blanchett, planuje uciec z inkrustowanym diamentami naszyjnikiem Jeanne Toussaint, tworząc jego replikę.
Załoga używa okularów z wbudowanym skanerem 3D, aby uzyskać cyfrowy obraz 150-milionowego naszyjnika Cartiera. Zaawansowane okulary mogą skanować dowolny obiekt i przesyłać strukturę do chmury. Użytkownik musi tylko patrzeć na przedmiot – pod różnymi kątami – do momentu, aż soczewki zaczną migać „100%”.
Gdy zespół otrzyma plik cyfrowy, podróbka jest drukowana w 3D na drukarce Replikator MakerBot. Wydrukowana w 3D replika – wykonana z cyrkonu – jest wizualnie prawie idealna.
Według krytyków technologia druku 3D, którą obecnie mamy dostępną, nie jest w stanie wykonać takiego wydruku. W rzeczywistości wydaje się, że wydrukowanie autentycznie wyglądającego kamienia szlachetnego jest prawie niemożliwe – przynajmniej na razie.
Według Gregory’ego Kressa, dyrektora generalnego Shapeways, najbliższą rzeczą, jaką można osiągnąć, będzie drukowanie biżuterii przy użyciu przezroczystej czerwonej żywicy lub plastiku. Cyrkon, który jest podstawowym materiałem używanym do fałszywego naszyjnika z filmu, jest nadal niemożliwy do wydrukowania w 3D, szczególnie gdy chcesz, aby był on na równi ze standardami Cartiera.
Paradoks Cloverfielda (2018)
W filmie Paradoks Cloverfielda, który ma miejsce w równoległym wszechświecie za 10 lat, Volkov (Aksel Hennie) traci rozum, gdy odkrywa pod skórą nieziemskich pasożytów na pokładzie stacji kosmicznej.
Ale to nie jedyna dziwna rzecz, która dzieje się w Cloverfield Station. Po pierwsze, gdy załoga pracuje przy naprawach, natyka się na dziwną kobietę o imieniu Mina Jensen (Elżbieta Dębicki), która zaplątana jest w druty wewnątrz ściany i o dziwo zna prawie wszystkich członków załogi. Na tym nie kończą się tajemnicze i podejrzane sytuacje w filmie. Vołkov, zostaje zmuszony do użycia drukarki 3D, na stacji kosmicznej do wydrukowania broni, z zamiarem zabicia innych…
Broń do drukowania 3D nie jest nową koncepcją w społeczności zajmującej się drukowaniem 3D. Jednak w obecnej sytuacji odpowiednie pliki zostały zablokowane w większości krajów.
Hotel Artemis (2018)
Jean Thomas (Jodie Foster) jest kierownikiem szpitala dla członków o nazwie Hotel Artemis. Jako lekarz, ma dostęp do drukarki 3D, drukującej narządy wewnętrzne. W tym filmie, Jean z pomocą swojej asystentki Everest (Dave Bautista) ratuje mieszankę złodziei, gangsterów, strzelców i zabójców.
Ten film również rozgrywa się w przyszłości, a maszyna do drukowania narządów może odtworzyć tylko to, co zostało do niej wprowadzone. Jeśli na przykład notoryczny palacz oferuje płuco, reprodukowany organ będzie tak samo uszkodzony jak oryginał.
Podczas gdy Jean, stara się wyleczyć swoich pacjentów, jej goście wydają ściągać na siebie same problemy. Na drukarce 3D, poza narządami, jest drukowana także broń.
Nawet jeśli podane przykłady z filmów, wydają się być tylko i wyłącznie efektem bujnej fantazji, kto wie, co za kilka lub kilkanaście lat, będzie możliwe dla naszych drukarek 3D?
Licencja: Tekst „ Druk 3D i filmy – kiedy drukarki 3D kradną światło reflektorów ” autorstwa All3DP jest objęty licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0.
Źródło: https://all3dp.com/